Psychoanalyse: een trend in China.

Een NRC artikel van zaterdag 19 maart 2011 vertelt over de langzame maar zekere acceptatie van de psychoanalyse in China. In de Mao-tijd werden alle vormen van psychoanalyse- en therapie verboden, terwijl juist in die heftige tijd de grondslag voor veel trauma's werd gelegd: hongersnood, vervolging van intellectuelen, heropvoeding op het platteland, onteigening van bezittingen. Langzaam onstaat het besef dat er een samenhang bestaat tussen harmonie en stabiliteit in het land en goede geestelijke gezondheidzorg. In een schaamtecultuur zoals China, is het moeilijk voor mensen om te praten over geestelijke problemen. Erg belangrijk voor de acceptatie is dat het Volkscongres vorige week heeft besloten het aantal psychiatrische ziekenhuizen fors uit te breiden en om op het platteland hulpklinieken te openen.

Een link naar een artikel in The New York Times van oktober 2010: http://www.nytimes.com/2010/10/29/world/asia/29iht-letter.html

Hieronder de link naar een artikel in The New Yorker en omdat  registratie gevraagd wordt, ook een samenvatting van het artikel.

Evan snos, Letter from China, “Meet Dr. Freud,” The New Yorker, January 10, 2011, p. 54

Meet Dr. Freud

Does psychoanalysis have a future in an authoritarian state?

by Evan Osnos January 10, 2011

Related Links

Audio: Psychoanalysis finds a new breeding ground.

Video: Evan Osnos looks at the Chinese television program “Psychological Sessions,” and the recent embrace of Western forms of counseling.

ABSTRACT: LETTER FROM CHINA about increasing demand for psychoanalysis among the Chinese. Writer tells about Elise Snyder, an associate clinical professor of psychiatry at Yale who, in 2001, began recruiting American analysts to provide analysis to Chinese patients over the Web via Skype. The concept of discussing private troubles and emotions with a stranger runs counter to some powerful Chinese beliefs. For most of Chinese history, mental illness carried a stigma of weakness. Mental health was left largely to herbalists. At the time of the Communist revolution, in 1949, China had some sixty psychiatrists for a population of nearly five hundred million. Discusses the mental health issues caused by the Great Leap Forward, the Cultural Revolution, and China's recent economic expansion. Tells about the suicides of workers at Foxconn factories, which make iPhones and other electronics, and a series of murderous attacks on young children by middle-aged men. According to The Lancet, nearly one in five adults in China has a mental disorder, as defined by the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. Writer meets Snyder and her husband, Michael Holquist, in Beijing. They had come to China for Freud and Asia, the first International Psychoanalytic Association conference on the continent. In the years since the first analyses via Skype, Snyder had created a non-profit organization called the China-American Psychoanalytic Alliance (CAPA). Two years ago, Snyder started a Web-based training program in psychotherapy that has students in twelve Chinese cities. Writer interviews an aspiring Chinese analyst named Zhong Jie, who treats patients suffering from marital or family problems stemming from social trauma such as the Cultural Revolution. Tells about a group of American analysts and their spouses who had come to China for a tour organized by Snyder. Considers the effectiveness of analysis received via Skype and discusses whether cultural differences between American analysts and Chinese patients may impede treatment. Writer interviews Zhang Jingyan, a retired art-history professor who is in analysis and studying psychotherapy. Psychoanalysis may give the Chinese a vocabulary for discussing the effects of the Cultural Revolution, or the true cost of a frantic sprint to prosperity, or the toll of life under authoritarianism, but the writer finds it hard to picture the latest Freud Fever lasting. China is more likely to absorb the most practical of Freud's ideas and discard the rest, as it has with Marxism, capitalism, and other imports.

China en 'rare earth' metalen - de achtergrond van de prijsverhogingen

Donderdag 10 maart '11 was ik aanwezig op een seminar georganiseerd door het IIAS Centre for Regulation and Governance. Inzicht in de achtergronden van de Chinese prijsverhogingen van de 'rare earth' metalen, laat zien dat de verontwaardiging hierover van Amerika en Europa, in mijn ogen enigszins misplaatst is.

Resource policies in Asia and Europe: Food, raw materials, and energy

Spreker: Susann Handke, Erasmus China Law Centre, Erasmus School of Law, Rotterdam

From promoting to restricting exports: China's regulatory approach to rare earth metals

Deng Xiaoping heeft al in 1992 gezegd: "Het Midden Oosten heeft olie, China heeft 'rare earth'  metalen".

In eerste instantie was voor China van belang om met de export van ruwe grondstoffen: olie, kolen en 'rare earth' metalen, geld te verdienen. De economische en technische ontwikkeling van China heeft geleid tot verminderen van de export van grondstoffen en vermeerderen van de export van hoogwaardige producten.

'Rare earth' metalen bestaan uit 16 of 17 elementen (1 element wordt er soms wel en soms niet bijgerekend). Verschillende industrieen gebruiken verschillende elementen in hun productieproces. De elementen worden vooral gebruikt in de groene industriesector, defensie, auto-industrie en informatie technologie. Het winnen van de metalen is technisch ingewikkeld en duur. Het winningsproces is sterk vervuilend, vooral voor het water, en zorgt voor enorme milieuschade.

De wereldconsumptie van 'rare earth' is ca. 135.000 tons. China produceert daarvan 97% (2009) en gebruikt 60% (2008).

Het winnen van 'rare earth' metalen is een ingewikkeld technisch proces: vanaf de start van het ontginnen tot productie, neemt het 6 tot 10 jaar. Dit wordt vooral veroorzaakt door wettelijke beperkingen o.a. in verband met milieu-effecten. Diverse andere landen, waaronder USA, beschikken ook over 'rare earth' metalen, echter de winning is beperkt o.a. wegens de genoemde redenen. De wereldvoorraad 'rare earth' is, gemeten naar de huidige behoefte, voldoende voor 800 jaar.

De Chinese mijnen liggen in:

1) Baotou in Binnen-Mongolie. De watervervuiling staat via het waternetwerk in verbinding met de Gele Rivier en is enorm. Dit is de grootste 'rare earth' mijn van China.

2) Jiangxi, Fujian, Hunan, Guangxi, Guangdong; dit zijn kleinere mijnen.

3) Gansu, Sichuan - de kleinste mijnen.

De 'rare earth' metalen in China zijn ontdekt in 1927; in de zestiger jaren is er veel geinvesteerd in onderzoek. Productie is gestart in de tachtiger jaren. De regering heeft veel gesubsidieerd. De problemen zijn: illegale mijnen, kleine mijnen (geen overzicht), milieuproblemen. Door de toename van de Chinese productie in de industrieen die 'rare earth' metalen gebruiken is de Chinese productie voldoende voor Chinees gebruik en raakt het surplus voor export op.

De Chinese regering werkt hard aan:

- het tegen gaan van illegale mijnen en winningen;

- het beperken van de omgevingsverwoesting door enorme vervuiling;

- een hoger technisch productieniveau.

In 2006/2007 heeft de regering de exportbelasting verhoogt en de kortingen op VAT stop gezet. Dit heeft geleid tot 31% prijsverhoging van de export ten opzicht van de Chinese concurrentie.

In 2010 is de illegale mijnoperatie hard aangepakt, zijn er exportquota's opgelegd en zijn de prijzen voor de export opnieuw verhoogd.

Er zijn inmiddels 3 WTO klachten ingediend tegen China, door de USA, Mexico en de EU, die nog behandeld moeten worden.

Een uitgebreid artikel over dit onderwerp vond ik op de site Chinasquare: http://www.chinasquare.be/dossiers/zeldzame-aardmetalen-voor-wiens-ontwikkeling/

De een-kind politiek wordt een twee-kind politiek

Chinese experts dringen opnieuw en met nadruk aan op het versoepelen van de een-kind politiek. De niet-werkende ouderen krijgen langzaam de overhand op de werkende jongere generaties. Politici zijn voorzichtig, zij vrezen voor een plotselinge bevolkingsexplosie. Echter, proeven in diverse regio's hebben anders uitgewezen, de nieuwe plannen blijken te werken. Beijing en Shanghai hebben al te maken met een neergaande geboortecijfers, in lijn met de internationale trend voor regio's waar de levenstandaard hoger wordt. http://www.guardian.co.uk/world/2011/mar/08/china-relaxing-one-child-policy
http://www.guardian.co.uk/world/2009/jul/24/ageing-population-china-shanghai-one-child-policy?INTCMP=ILCNETTXT3487

Peter Hessler, schrijver over het China van nu

De drie boeken die Peter Hessler geschreven heeft, horen bij mijn favoriete China-boeken. Hij schrijft over zijn leven in China, waar hij begon als leraar Engels op een provincieschool in Sichuan. Hij wisselt zijn verhalen over de mensen in het huidige China af met achtergronden uit de Chinese geschiedenis. Zijn boeken: River Town, Oracle Bones en Country Driving.
Ik vond een boekrecensie over de auteur en zijn boeken in de Journal of Asian Studies van mei 2013. De titel daarvan: Peter Hessler: Teacher, Archaeologist, Anthropologist, Travel Writer, Master Storyteller, geschreven door Paul A. Cohen.

Link to this article: http://journals.cambridge.org/abstract_S0021911812002197